MARTINE DE RUITER (1973)
Martine de Ruiter haar werk kan het best omschreven worden als geabstraheerd expressionistisch.
In het totaalbeeld streeft ze naar de suggestie van groei en beweging van de flora.
Martine maakt gebruik van een zelfontwikkelde schildertechniek met paletstukken, die bijdragen aan die suggestie. De naam ‘paletstukken’ heeft zij zelf bedacht voor deze uniek samengestelde, gemengde en gedroogde kleurcombinaties die ze afsteekt van haar palet.
Deze techniek geeft haar werk reliëf, scherp contrast en een unieke stijl.